پشت صحنه اینترنت;تاریخچه نام های دامنه
ایا تابهحال فکر کرده‌اید که چه چیزی پشت هزینه‌ی خرید دامنه برای یک وب‌سایت است و اصلا ریشه‌ی این نام‌ها از کجا است؟
این سوال که ایده‌ی نام دامنه (Domain Name) از کجا نشأت می‌گیرد یا چرا برای بازدید از وب‌سایت‌های مختلف از آن‌ها استفاده می‌کنیم، تابهحال به‌ذهن بسیاری از کاربران اینترنت رسیده است. بیشتر کسانی که از دامنه‌ها استفاده می‌کنند، دلیل شروع‌به‌کار و استفاده از دامنه‌ها را نمی‌دانند. نام‌های دامنه بخشی از «سامانه‌ی نام دامنه» (DNS) هستند.
نام‌های دامنه در شبکه برای نام‌گذاری و اهداف آدرس‌دهی خاص استفاده می‌شوند. به‌طور کلی، نام دامنه، دامنه‌ی شبکه یا یک پروتکل اینترنتی (IP) را نمایندگی می‌کند. در سال ۲۰۱۷، حدود ۳۳۰ میلیون نام دامنه به‌ثبت رسیده بود.
روزهای آغازین: آرپانت (ARPANET)
اولین نام دامنه‌ی ثبت‌شده در تاریخ symbolics.com است
به عبارت ساده، نام دامنه به شما این امکان را می‌دهد به هرآنچه در اینترنت نیاز دارید، دسترسی داشته باشید. اولین نام دامنه در سال ۱۹۸۳ به‌ثبت رسید؛ هرچند امکان ثبت عمومی نام‌های دامنه تا تاریخ ۲۴ فوریه ۱۹۸۶ فراهم نبود.
قبل از پیدایش DNS، هر رایانه در شبکه تنها با استفاده از آدرس‌های عددی می‌توانست به فایل‌های روی کامپیوترهای دیگر دسترسی داشته باشد. به‌خاطر داشتن آدرس‌های عددی قطعا دشوار است و دسترسی عمومی را مشکل می‌کند و موجب پیچیدگی نحوه‌ی عملکرد اینترنت می‌شود. از این رو سامانه‌ی نام دامنه در آرپانت، پروژه‌ای تحت نظارت آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته (DARPA) معرفی شد.
آرپانت در سال ۱۹۶۷ منتشر شد و اصول و پایه‌ی شبکه‌ای را پی‌ریزی کرد که درنهایت به ایجاد اینترنت منتهی شد. در سال ۱۹۶۹، این ایده با اتصال چهار کامپیوتر به نتیجه رسید و موجب معرفی سامانه‌ی نام دامنه یا DNS شد.
سطوح دامنه
برای درک بهتر نام دامنه، باید توجه داشته باشیم که آن‌ها به بخش‌های مختلف تقسیم می‌شوند. پسوندهای نام دامنه که با آن‌ها آشنا هستیم (مانند com. و org. و…) ، به «دامنه‌های سطح بالا» (Top Level Domains) گفته می‌شود. قسمتی که برای برند، شرکت یا نام شخصی خود انتخاب می‌کنید «دامنه سطح دوم» (Second-Level Domain) است، و قبل از آن «زیردامنه» (Subdomain) را پیدا خواهید کرد که معروف‌ترین آن‌ها «www» است.
هفت دامنه‌ی سطح بالا وجود دارد که در سال ۱۹۸۴ معرفی شدند:
• com.: کوتاه‌شده‌ی کلمه‌ی commercial به‌معنای «تجاری» است و بیشتر برای سازمان‌های تجاری به‌کار می‌رود. دات کام معروف‌ترین دامنه است و نزدیک به ۱۵۰ میلیون از آن تابهحال به‌ثبت رسیده است.
• org.: کوتاه‌شده‌ی کلمه‌ی organizations به‌معنی «سازمان» است. این دامنه برای سازمان‌های غیرانتفاعی یا خیریه‌ها منظور شده است و هنوز هم بسیاری از سازمان‌های عام‌المنفعه از آن استفاده می‌کنند.
• net.: کوتاه‌شده‌ی کلمه‌ی network به‌معنی «شبکه» است. این دامنه ابتدا قراربود تنها توسط شرکت‌هایی با زمینه‌ی فعالیت مرتبط با شبکه و فناوری‌های زیرساخت استفاده شود.
• int.: کوتاه‌شده‌ی کلمه‌ی international به‌معنی «بین‌المللی» است و ابتدا قرار بود توسط برای سازمان‌های بین‌المللی استفاده شود.
• edu.: کوتاه‌شده‌ی کلمه‌ی education به‌معنای «آموزش» است. این دامنه در ابتدا برای انواع مؤسسات آموزشی قابل استفاده بود، اما بعدها محدودیت‌هایی در ایالات متحده اعمال شد تا تنها موسسات آموزشی معتبر بتوانند از این دامنه استفاده کنند.
• gov.: کوتاه شده‌ی کلمه‌ی government به‌معنی «دولت» است و توسط سازمان‌های دولتی ایالات متحده یا نهادهای مرتبط با آن‌ها یا در سطح شهرداری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• mil.: کوتاه‌شده‌ی کلمه‌ی military به‌معنی «نظامی» است. این دامین فقط برای ارتش ایالات متحده استفاده می‌شود.
بدون دامنه‌های سطح بالا و دسترسی آن‌ها برای عموم، کسی قادر نخواهد بود نام دامنه ثبت کند. این روزها صدها دامنه‌ی سطح بالا وجود دارند که شما می‌توانید یکی از آن‌ها را انتخاب و بدون محدودیت استفاده کنید. اگر پسوند دامنه‌ی شما بیش از دو حرف باشد، یک دامنه سطح بالای عمومی (gTLD) است و درصورتی‌که پسوند دامنه تنها از دو حرف تشکیل شده باشد (مانند ir.)، دامنه‌ی اینترنتی اختصاص‌داده‌شده مربوط به کشور (ccTLD) است. کشورها، دامنه‌ی کشوری خود را براساس مقررات سازمان بین‌المللی استانداردسازی (ISO) تعیین می‌کنند.
