پوست حیوانات در صنعت چرم
باید در نظر داشت که نه تنها پوست حیوانات نر با ماده متفاوت می‌باشد بلکه سن و محل پرورش حیوانات نقش مهمی در کیفیت پوست آنها دارد .
به طور مثال: پوست حیوان جوان، نرم تر، نازک‌تر و منافذ موجود در روی رخ آن ریزتر و احتمال آسیب دیدن پوست این حیوانات از حشرات و آفات کمتر می‌باشد .
اما پوست حيوان ماده ، نسبت به پوست حیوان نر از استحکام کمتری برخوردار است. رخ پوست حیوان ماده ریزتر و چرم به دست آمده در ناحیه دست‌ها و پاها نرم‌تر است.
پوست گوساله تا زمانی که شیرخوار است مرغوب و لطیف می‌باشد و هنگامی که حیوان علف خوار شد تدریجاً پوست لطافت خود را از دست می‌دهد.
به همین دلیل پوست گوساله مرغوب پوستی است که از لاشه حیوان شیرخوار جدا شده است.
تغذیه در مراتع بهتر از تغذیه در طویله می‌باشد چرا که وزش هوای آزاد و حرکت در هنگام چریدن، پوست حیوان را ورزش می‌دهد.
به همین جهت ، پوست احشام کوهستانی در تمام نقاط دنیا مرغوب‌تر از مناطق غیر کوهستانی است .
کاربردهای پوست
از پوست حیوانات علاوه بر تولید چرم، در تهیه غذای پرندگان ، چسب ( سریشم ) و ژلاتین نیز استفاده می‌گردد.
سریشم و ژلاتین ، هر دو از یک ماده به نام کلاژن به دست می‌آیند .
البته درجه خلوص ژلاتین از سریشم بسیار بالاتر است .
انواع ژلاتين
ژلاتين به دو صورت تهيه می‌گردد، ژلاتین خوراکی- ژلاتين صنعتی.
الف : ژلاتين خوراکی
این ژلاتین از پوست سالم، تمیز و بهداشتی و بدون هیچگونه عیبی از نظر بیماری تهیه می‌گردد.
ب : ژلاتین صنعتی
برای تهیه این ژلاتین پوست ویژگی‌های فوق را ندارد.
ژلاتینی که اینگونه تهیه می‌شود برای مصارفی همچون تهیه فیلم عکاسی، پوشش کپسول‌های دارویی و سریشم حیوانی استفاده می‌گردد.
